تأثیر پیش داروی لیدوکائین وریدی و تزریق آهسته فنتانیل بر سرفه ناشی از فنتانیل در بیهوشی

چکیده مقدمه: تزریق وریدی بولوس فنتانیل سبب ایجاد سرفه در بیش از بیماران می گردد. سرفه گاهی ممکن است حمله ای باشد و منجر به هیپوکسی، استفراغ و افزایش فشارهای داخل جمجمه ای، داخل چشمی و داخل شکمی گردد. مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی دوسوکور 360 بیمار زیر 60 سال را در بر می گیرد که در وضعیت asa نوع i یا ii قرار داشته و کاندید جراحی اختیاری بوده اند و بصورت تصادفی در سه گروه 120 نفری قرار گرفتند. گروه i ، یک دقیقه پس از تزریق نرمال سالین به عنوان دارونما، µg/kg2 فنتانیل در طی مدت 30 ثانیه تزریق شد. گروه ii: فنتانیل در عرض 5 ثانیه، یک دقیقه پس از تزریق mg/kg 5/1 لیدوکائین وریدی تزریق شد و در گروه iii تزریق فنتانیل در مدت زمان 5 ثانیه، یک دقیقه بعد از تزریق نرمال سالین صورت گرفت. میزان بروز و شدت سرفه ثبت و نتاج از طریق آزمون مجذور کای آنالیز و (05/0p<) معنی دار تلقی گردید. یافته های پژوهش: میزان بروز سرفه در گروه i ،5/2 درصد و در گروه ii و iii، به ترتیب 2/9 و 5/22 درصد بود. در گروه iii، میزان بروز سرفه بصورت بارز بیشتر بود (001/0p<). وقوع سرفه در بیماران زیر 18 سال در هر سه گروه بیش از افراد بالای 18 سال بود (01/0p<). نتیجه گیری نهایی: بروز سرفه پس از تزریق وریدی بولوس فنتانیل به دوز فنتانیل، سرعت تزریق فنتانیل، سن بیمار و تجویز پیش داروی لیدوکائین بستگی دارد. لیدوکائین وریدی و بخصوص تجویز آهسته فنتانیل، بصورت بارز سرفه ناشی از فنتانیل را به حداقل می رساند.